Stabilization Force (SFOR)

De Stabilization Force (SFOR) (Cyrillisch alfabet: СФОР) was een vredesmacht die na afloop van de Bosnische Oorlog toezag op de naleving van het Verdrag van Dayton in Bosnië en Herzegovina.

SFOR volgde de vredesmacht IFOR (Implementation Force) op en liep van 21 december 1996 tot 2 december 2004. Met resolutie 1088 van de VN-Veiligheidsraad werd aan SFOR aangeduid als opvolger van IFOR. IFOR en SFOR stonden onder leiding van de NAVO. In december 2004 werd SFOR opgevolgd door de vredesmacht EUFOR die onder leiding staat van de Europese Unie.

Het hoofdkwartier van SFOR was gevestigd in Sarajevo en stond onder leiding van een Amerikaanse generaal.

Nederlandse deelname

De Nederlandse bijdrage bestond voornamelijk uit een gemechaniseerd (gemengd infanterie/cavalerie) bataljon en een verbindingsondersteuningsbataljon (later in grootte teruggebracht tot een verbindingscompagnie) van de Koninklijke Landmacht en ondersteunende eenheden van de landmacht en overige krijgsmachtdelen (o.a. een helikopterdetachement van de Koninklijke Luchtmacht). De Nederlandse eenheden waren in de loop van de tijd hoofdzakelijk gestationeerd in Sisava, Bugojno en Novi Travnik. Daarnaast waren er in de loop van de tijd kleinere steunpunten in Busovaca, Jajce, Maslovare, Obodnik, Santici, Knesevo, Guca Gora, Celinac, Suica, Split (Kroatië) en Zagreb (Kroatië), bijdragen aan hoofdkwartieren in Banja Lukaen Sarajevo, bijdrage aan het multi-nationale hospitaal in Šipovo en kleine verbindingsdetachementen van het verbindingsondersteuningsbataljon op tal van andere plaatsen.

In totaal leverde Nederland 22.660 militairen aan SFOR. Tijdens de uitvoering van hun taken in de naam van het Nederlandse volk voor IFOR en SFOR kwamen in totaal 8 Nederlanders om het leven.